De zoektocht is ten einde…

Na jaren van dromen en plannen smeden komt er een einde aan onze zoektocht. De afgelopen maanden en vooral de laatste weken zijn erg spannend geweest. De adrenaline stroomde als een gek, zou het dan nu toch echt gaan gebeuren! We kunnen het bijna niet geloven.

Dit jaar zijn we meerdere keren serieus met een huis bezig geweest, maar goede afspraken maken met eigenaren blijkt in de praktijk vaak erg lastig. Huren kan vaak niet langer dan 11 maanden. Een B&B? Nee daar willen eigenaren niet aan meewerken. Vaak stonden huizen te koop en daar moesten we dan ook rekening mee houden en het ontvangen van een factuur was vaak al helemaal niet bespreekbaar. Hoge huurprijzen die gewoon niet terug te verdienen zijn, bouwvallen waar je een vermogen aan kwijt bent om er iets van te maken, locaties die prachtig zijn maar toch wel erg afgelegen of onbereikbaar, allemaal zaken tegen gekomen zijn tijdens onze zoektocht. We wisten van te voren dat we geduld moesten hebben en in Spanje al helemaal, maar soms was dat best moeilijk op te brengen.

Dit huis, of beter gezegd villa, is een aantal maanden geleden op ons pad gekomen. En ja het was een villa met potentie. Het had bijna alles wat we op ons wensenlijstje hadden staan en belangrijker nog, we voelde ons er thuis. De eerste gesprekken waren erg positief en al snel werden er knopen doorgehakt. Dat voelt goed, er zit schot in de zaak dachten we. De verfijning van het contract nam wat meer tijd in beslag en natuurlijk waren er pittige gesprekken en discussies over bepaalde zaken. Jammer dat de eigenaar drie weken op vakantie ging begin september, alle gesprekken en onderhandelingen lagen stil. En ook na terugkomst van de eigenaar heeft het nog twee weken stil gelegen voordat de gesprekken weer werden hervat. Vorige week zijn de laatste puntjes op de i gezet en onze advocaat ging er nog één keer kritisch doorheen. Afgelopen donderdag kregen we bericht van de eigenaar dat er voor half elf bericht moest komen van onze advocaat aangezien de eigenaar drie weken naar Amerika ging voor zaken Nee, toch!! Niet weer drie weken wachten voordat er getekend kan worden. De spanning liep op, maar uiteindelijk om elf uur gaf onze advocaat groen licht, dit was te laat maar het contract kon uiteindelijk nog op het vliegveld ondertekend worden door de eigenaar. Wij zouden deze dan later die dag ondertekenen in de villa. Een hele delegatie was aanwezig, wachtend op de documenten die onderweg waren van het vliegveld naar de villa.

Oh daar gaat iemands telefoon! De persoon die de getekende documenten van het vliegveld zou komen afgeven is in een ernstig auto ongeluk verzeild geraakt en werd op het moment geopereerd. NEE? Dit geloof je toch niet… is dit echt! Klopt alles wel? Je gaat toch twijfelen en voelt je in de zoveelste aflevering van Ik Vertrek zitten. Met spijtbetuigingen moest het ondertekenen toch weer worden verplaatst. Nadat er nog twee keer geschoven is met het tijdstip van ondertekenen kunnen we zeggen dat vandaag uiteindelijk het contract is ondertekend en wij per november de trotse huurders zijn van een prachtige villa in het mooie Andalusië. We zijn helemaal blij, blij en euforisch want was is ons geduld op de proef gesteld, maar het is niet voor niets geweest! Binnenkort meer natuurlijk maar nu eerst Cava…… heel veel Cava!!!….